Een inkijkje in mijn werkzaamheden in de praktijk

Dit stukje schreef ik voor SKODDOKS, een interne digitale krant van SKOD-scholen

Ik zal me even voorstellen: Carola Norbart, intern begeleider op bs de Stuifhoek. Dat betekent, dat ik vele verschillende kinderen mag ontmoeten met kleine en grote problemen. Ik werd steeds nieuwsgieriger naar de kinderen met hun probleempjes die zo af en toe mijn kamertje kwamen bezoeken of die ik tijdens observaties in klassen tegenkwam. Ik ontdekte dat ze hun eigen oplossingen altijd in zich hebben, maar dat ze die (nog) niet altijd kunnen inzetten of benutten. Alleen liefdevolle aandacht is niet (altijd) voldoende om het “probleem” op te kunnen lossen. Ik miste de handreikingen om adequaat te helpen. In mijn zoektocht naar oplossingen kwam ik uit bij de opleiding tot integratieve kindertherapeut in Amsterdam. Deze opleiding heeft mij wel de juiste handvaten geboden. Hierdoor kan ik kinderen nu wel op weg helpen om hun eigen kracht in te zetten en weer vol vertrouwen te genieten. Ieder kind heeft recht op een gelukkig leven. Na 4 jaar studeren aan de Academie voor Psychotherapie in Amsterdam heb ik in juni mijn diploma in ontvangst mogen nemen. Ik ga nu zelfstandig verder en zal per 01-08-2017 SKOD gaan verlaten. Ik kan terugkijken op een hele fijne tijd bij SKOD waar ik toch 20 jaar gewerkt heb.

Tot slot wil ik jullie een inkijkje in mijn praktijk geven:

Vera, een meisje van 9 jaar wordt door haar ouders aangemeld in mijn praktijk. Ouders vertellen, dat ze erg traag reageert en op school vaak wegdroomt en onvoldoende aan haar werk toekomt, terwijl ze eigenlijk best intelligent is. Thuis heeft ze regelmatig boze buien en is ze niet voor rede vatbaar, volgens ouders. Ze heeft ook suikerziekte. Zou dat een reden kunnen zijn van haar gedrag? Ik besluit alles uit te gaan zoeken en ik nodig ouders uit voor een intakegesprek en onderzoek met hen wat het probleem is en geef hen alvast handvaten om hun dochter op weg te kunnen helpen. Vaak zijn er meerdere dingen binnen het gezinssysteem van invloed waardoor dit meisje doet zoals ze doet. Soms houden ouders onbewust bepaald gedrag in stand. Door ouders in hun kracht te zetten, start het veranderproces. Dan mag ik Vera ontmoeten. Ik zie een heel open meisje mijn praktijk binnen komen. Ze is creatief, dapper (ze spuit zichzelf voor haar suikerziekte en maakt hier helemaal geen probleem van), kan goed oplossingen bedenken en ze is erg vrolijk. Ik herken haar niet uit het verhaal van haar ouders. Samen met Vera onderzoek ik haar binnenwereld (haar innerlijke systeem waarin al haar gevoelens, gedragingen, gedachten en reacties zijn opgeslagen) en hoe zij daar grip op kan krijgen. Vera ontdekt in het spel, dat ze een grote ik heeft, die sterk en vrolijk is en oplossingen kan bedenken. Daarnaast heeft ze ook een boos deel, die steeds in actie komt wanneer ze zich verdrietig voelt. He, dat lijkt op de film Inside out zegt ze dan en vervolgens loopt ze de poppenkast in, hangt de achtergrond van het bos op en ontmoet als 9 jarige in dat bos haar boze deel (de grote aap) en haar verdrietige deel (het kleine muisje, dat zich graag verstopt). Ze onderzoekt haar delen en ontdekt hoe ze op elkaar reageren en dan neemt ze een dapper besluit. Ze gaat het anders doen. De 9 jarige Vera gaat de regie nemen en troost verdriet door lieve woordjes uit te spreken en een dikke knuffel te geven. Ze interviewt haar boze deel en vertelt hem, dat ze hem af en toe echt nodig heeft, maar niet zo vaak. Die week daarna krijg ik een mail van haar ouders. Ze vertellen me, dat hun dochter anders reageert tijdens conflictsituaties. Ze kan in gesprek gaan en rustig uitleggen hoe het komt, dat ze het ergens niet mee eens is. Mooi denk ik, het proces in haar binnenwereld vertaalt zich door in de buitenwereld. Nu nog even meekijken in de klas. Hoe komt het toch, dat ze steeds wegdroomt? Vera vertelt me, dat ze het schoolwerk gemakkelijk vindt. Na de instructie van de juf, nog voordat ze aan de slag gaat, voelt ze een boos gevoel opkomen. Ze weet toch al wat de juf gaat vertellen. Om dit niet te voelen, gaat ze dagdromen en kan ze genieten van de eenhoorns, die in haar gedachten lekker rondspringen. De juf ziet haar dan dagdromen. Ze spreekt met de juf af, dat zij na de instructie even bij haar langs loopt en tijdens de instructie af en toe een prikkelende vraag stelt. Dan kan ze de instructie uitluisteren en kunnen ze samen onderzoeken of ze kan starten met haar werk. Dit werkt en Vera neemt actiever deel aan de lessen. En ook nu blijkt weer: het kind weet het, kan het en doet het. En ik help ze daar een beetje bij.

Voor meer informatie www.de-droomboom.nl